1731. MR THOMAS BOSTON'. 97 geret ; quum praeter binas, eafque primas meas difputationes academical, jam ultra triginta et fex anuos confcriptas, nihil de accentibus Ebraicis, Latina lingua ediderirn. Memini tarnen in adnotationibus Biblicis fapius ad eorum ufum et fubfidíurn, in dignofcenda vera diótorum fententia, me provocare. Impenfe gratulor rei facra literaria, quod etiam inter divifos aborb e noltro Britannos, divina illius cynofurae jubar clarius incipiat fulgere ; atque ex animo precor ; ut nifi jam faetum illud fit, opus egregium felicibus auf'piciis propediem in lucem mittatur ; quantum enim ex tranfrnif s` ejus fpeciminibus conitat, adeo fblerter et exquifite, circumipecte, ac folide, ex fedulo obfervatis naturalibus hujus doétrins principiis, plurimum Reverendus author hoc argumentum pertraélavit, ut csteros, qui me a vifit aut léóti fureunt, longe, poft fe relinquat. Quod judicum meum etfi prsmaturm videri queat, quod non totúm opus, fed panciores tantum illius particulas infpicere mihi licuerit, ideo tarnen non fallet, quod illarum partium exquifita venultas, de totius operis praftantia, lu.culentum indicium fáciat. Nec obeffe poterit preclaro inftituto, fi quid forte in allatis exemplis adhuc dubium occurrat, aut monendum quid reftet: fi quidem regulis bene ac folide conftruais fua nihilominus cer- titudo conftabit. .Sic, exempli caufa, in capite g partis ä Exod. xxv. H. non quatuor fed oéto annulos dinumerat vir doaifiimus, idque ex aecentuum, ut, putat, interftinétione. Ea tarnen in fententia vix alios habebit confeutientes, quia et verbis et inter- ftinétionibu facris, firtisfieri poterit, fi modo Vau praefixum ab initio pofterioris hemiftichii, ut f Pius fieri oportet, explicative accipiatur, h. m. Dumos nimirum'annulos adfiges, non in parte anteriori vei pofteriori ad angulos, fed in latere ejus altere arca uno, et fie duos in latere ejus altero. De quo tarnen pluribus nunc difputare nec vacat, nec per tempus licet, tantum ad præcautionem Reverendi authoris id moneo, et aliud potius exemplum urgreat, quod exceptionibus minus fit obnoxium. Id quod cum plurima et ofliciofiflîma Paiute viro pio et erudito ut meo nomine renucies te etiaw atque etiam rogo. Quod reliquum eft, quum ad finem decurrit annus quern agimus per Dei gratiam, et novus inl3et, ut ille tibi et facro tuo muneri fit aufpicatiffimus, ex animo voveo. Vale itaque in Domino Jefu, in longos winos omni ex parte falvus atque incolumis ; et quod facis pro ama Plur. Reveren. nominis tui ftudiofiffünum. (Sic fublcribitur) D. Jo. Hoax. b'I1cHnLr.rs. Dabam raptim, die 24. Decemb. 1730, Hala.' The fight hereof with the refi, fent me to the Lord, that he might manage my heart as the matter might require. And af- terward reading it, I was almoft made to break out in tears of joy at the goodnefs of God towards poor me. I had therewith a letter from Mr G. of the date Jan. 17. 1731, in which was no word of his returning, but recommending to me to write both to Dr Ziegenhagen and Dr Machaelis, and bearing his having
RkJQdWJsaXNoZXIy OTcyMjk=